کد مطلب:50610 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

گنجینه پرسمان » قرآن

چرا نام حضرت علي در قرآن نيامده است

قران كريم براي معرفي شخصيتهاي الهي

از سه راه وارد ميشود ود ر هر موردي طبق

مصالحي از شيوه خاصي پيروي ميكند.

گاهي معرفي با اسم، گاهي معرفي با عدد، و گاهي

نيز معرفي با صفت، درباره گذشتگان مانند: لقمان،

ذي القرنين، يوسف، داوود و... كه با اسم معرفي

كرده قابل قياس با آيندگان نيست چون درباره

گذشتگان، حسدها و كينهها تحريك نميگردد و

افراد سودجو وشهرت طلب نميتوانند از آن سو

استفاده كنند. ولي بردن نام آيندگان اين محظور را

داشت و دارد.

و اگر نام حضرت علي در قرآن بالصراحه نيامده

ولي صفات و خصوصيات آن بزرگوار را به صورت

كنايه كه بهتر و ابلغ از صراحت است در قرآن آورده

است و اگر نام علي(ع) و آيندگان را در قرآن با

صراحت ميآورد. اولا با فصاحت و بلاغت

نميساخت و دشمنان را نسبت به خود حساس

ميكرد چنانكه پيامبر(ص) بنا به دستور خداوند در

چند جا علي(ع) را به عنوان وصي و خليفه بلا فصل

خود معرفي كرد آن مصيبتها را بر سر ان بزرگوار و

اهلبيتش آوردند و اگر نام علي (ع) هم به طور واضح

در قرآن ميآمد قرآن را باين نحو موجود جمع آوري

نميكردند و حتما تحريف ميكردند.

و چون خداوند مصالح عالي را در نظر ميگيرد

گاهي مصالح ايجاب ميكند براي جلوگري از

مفسده سودجوييها نام علي(ع) و آيندگان را نبرد تا

كينههاي بدر واحد و حنين و... كار او وخيمتر از

آنطور كه شد نكند.

البته بهتر است اين سوال را به گونهاي ديگر مطرح

كنيم كه: اساسا چرا نام چهارده معصوم(ع) در قرآن

نيامده و چرا ...؟ اما پاسخ: اولا مگر نام خود پيامبر

(ص) در قرآن نيامده است؟ پس چرا بسياري از كفار

و مشركان تنها آن گاه كه مجبور شدند به ظاهر اظهار

اسلام نمودند. مگر امروزه حتي در ميان مسلمانان

ترديدهايي نسبت به آن حضرت القا نميكنند؟ آيا

بودن نام پيامبر(ص) در قرآن همه شبهات را رفع

نموده است؟ مسلما اين چنين نيست. بنابراين

تصور نشود اگر فرضا نام حضرت علي(ع) در قرآن

مذكور ميشد ديگر اختلافي در كار نبود. ثانيا بناي

كار خداوند در قرآن بر بستن همه راههاي شبهه و

ترديد نيست. در آيه شريفه سوره انعام ميفرمايد:

((ولو جعلناه ملكا لجعلنا رجلا و للبسنا عليهم ما

يلبسون; اگر ما پيامبران را از بين فرشتگان خود نيز

انتخاب مي كرديم آنان را به صورت انساني قرار مي

داديم و همان لباس كه مردان مي پوشند بر آنان مي

پوشانديم)). يعني همواره جاي شبهه





باقي است و هنر آن است كه از ميان اين همه

شبهات و سنگلاخها حقيقت ديده شود و راه

صحيح طي گردد. ثالثا گرچه نام علي(ع) در قرآن

نيامده است ولي به تصريح مفسران و دانشمندان

شيعه و سني در برخي از آيات قرآن آن حضرت با

وصف معرفي شدهاند مثلا آيه: ((انما وليكم الله و

رسوله و الذين آمنوا الذين يقيمون الصلاه و يوتون

الزكاه و هم راكعون ; تنها ولي شما خدا و رسول و

مومناني هستند كه نماز را بياد داشته و به فقيران در

حال ركوع زكات مي دهند)). به تصريح مفسران اين

آيه در شان حضرت علي(ع) نازل شده است آن گاه

كه حضرت انگشتري خود را در ركوع به سائل

دادند. آيا همين آيه كافي نيست كه ولي مومنان

مشخص گرديده و تا هنگامي كه او باشد نوبت به

ديگران نرسد.

براي مطالعات بيشتر ر.ك:

1- آن گاه هدايت شدم

تيجاني

2- امامت و رهبري

استاد مطهري

3- رهبري امام علي(ع)، (ترجمه المراجعات)

علامه شرف الدين، مترجم: محمد جعفر امامي

4- بررسي مسائل كلي امامت

ابراهيم اميني

5- شيعه و تهمتهاي ناروا

محمد جواد شري